φαιναζίνη

η, Ν

χημ. τρικυκλική αζωτούχα αρωματική ένωση, γνωστή και ως αζωφαινυλένιο ή διβενζοπυραζίνη, η οποία παρασκευάζεται κατά τη διοχέτευση ατμών ανιλίνης μέσα από σωλήνα σε κατάσταση ερυθροπύρωσης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. phenazine < phen- (< φαίνω) + azine (βλ. αζίνες)].